Det var tanken eg tenkte, etter å ha lest to av vårens viktigaste bidrag til den helsepolitiske debatten. Først, Liv Bjørnhaug Johansen si bok «den lange vakta», som beskriv helsevesenet vårt frå mange perspektiv, gjennom koronaens første månader. For meg vart boka ei reise gjennom mange erfaringar eg kjende meg svært godt igjen i. Så … Les mer Veit vi ikkje nok no? →

Denne overskrifta fanga merksemda mi i dag, eit eller anna sted i feeden min. Eg synes det var ein litt artig vri på det ellers litt dystre ordtaket "memento mori", som betyr noko slikt som "hugs at du skal døy". Og det er sjølvsagt viktig å hugse at ein skal døy. Men absolutt like viktig, … Les mer Memento mor di! →

Det gjekk ikkje lang tid med applaus for den eine eller den andre kvardagshelten før kjivinga braut laus. Kven er det VERKELEG synd på? Kven er covid-19 verst for? Dette tenkte eg medan eg las eit debattinnlegg i BT i morges, av ein pensjonist som sa det ho tenkte; det er MEG det er synd … Les mer Når krybba er tom, bites hestene →