Det var tanken eg tenkte, etter å ha lest to av vårens viktigaste bidrag til den helsepolitiske debatten. Først, Liv Bjørnhaug Johansen si bok «den lange vakta», som beskriv helsevesenet vårt frå mange perspektiv, gjennom koronaens første månader. For meg vart boka ei reise gjennom mange erfaringar eg kjende meg svært godt igjen i. Så … Les mer Veit vi ikkje nok no? →

Nokre veker har det no gått, sidan eg las «den lange vakta» av Liv Bjørnhaug Johansen. Eit sterkt vitnesbyrd, som eg kjente meg godt igjen i. Forteljingar både frå sjukehus, heimesjukepleie og sjukeheimar syas saman til ei einaste lang vakt. For min del, ei vakt som har vart sidan tidleg på 2000-talet, då eg kledde … Les mer Påskelektyre →

Denne overskrifta fanga merksemda mi i dag, eit eller anna sted i feeden min. Eg synes det var ein litt artig vri på det ellers litt dystre ordtaket "memento mori", som betyr noko slikt som "hugs at du skal døy". Og det er sjølvsagt viktig å hugse at ein skal døy. Men absolutt like viktig, … Les mer Memento mor di! →